Onze vorige blogpost schreven we vanuit Dun Laoghaire bij Dublin. We hadden er toen een paar in dagen in Dublin's fair city opzitten, maar wilden ook wel wat van de wijdere omgeving zien. De Wicklow Mountains, ten zuiden van Dublin, staan namelijk bekend als een erg mooi natuurgebied. Met een huurauto trokken we een mooie dag dit gebied in.
Bijzonder vonden we Glendalough. Een plek met de resten van een al in de zesde eeuw door St. Kevin gesticht klooster in een prachtig diep dal in de Wicklow Mountains.
 |
| Glendalough |
We vonden het fascinerend om rond te dolen tussen de resten van dit kloostercomplex en na te denken over de rol die Ierse monniken in de Vroege Middeleeuwen - ruim 1000 jaar geleden - speelden in de verspreiding van het Christendom en vooral ook hun rol in het schrijven van de prachtige boeken. In Dublin hadden we ons al in de bibliotheek van het Trinity College vergaapt aan het Book of Kells, een prachtig geïllustreerd evangelie uit de negende eeuw. Glendalough was dus één van die plekken waar nijvere monniken zulke prachtige boeken maakten.
We maakten vanuit het kloostercomplex een mooie rondwandeling door de Wicklow Mountains en trokken daarna verder de bergen in.
 |
| Grootschalige veenafgraving, Bog of Allen |
Een afknapper was ons bezoek aan het Bog of Allen, een uitgestrekt veengebied. In Dublin hadden we in het National Museum of Archeology al meerdere veenlijken bewonderd die in dit veengebied waren gevonden. En Ierland bezoeken zonder een veengebied te zien, dat kan natuurlijk niet. Joep verheugde zich al op zonnedauw, veenbes en lavendelheide.
Maar niets van dat alles. De plek waar je toegang hebt tot het Bog of Allen, bleek een kermisachtige toeristische attractie. Gelukkig was het toen wij aankwamen gesloten. Op de plek waar we vervolgens probeerden bij het veen te komen, bleek het veen grootschalig, industrieel, te worden afgegraven, waarschijnlijk voor potgrond.
Na Dun Laoghaire zeilden we in enkele dagtochten verder noordwaarts. We legden aan in Malahide, in Carlingford, waar we een kletsnatte dag beleefden, maar een dag later een mooie wandeling maakten langs het Carlingford Lough, en zeilden vervolgens met bijna net zo veel water boven als onder de boot naar Ardglass.
 |
| De ingang van Carlinford Lough |
Vanuit Ardglass hadden we gisteren een prachtige zeiltocht naar Bangor, een voorstadje van Belfast. Het was nogal gevarieerd, begonnen met een zwakke zuidwester, net genoeg om te zeilen met het grootzeil in de bulletalie en de kluiver uitgeboomd, en eindigend in een pittige noordwester, die we gereefd trotseerden.
Intussen is het hier in Bangor een beetje zomers aan het worden. We trekken een paar dagen uit voor Belfast en haar omgeving en om ons voor te bereiden op de zeiltocht door het vervaarlijke North Channel - de zee-engte die de Ierse Zee met de oceaan verbindt, en waar het getij met geweld doorheen stroomt - langs de befaamde Mull of Kintyre, naar de Hebriden.