Dublin is een erg leuke en levendige stad, met mooie musea, gezellige kroegen en goed eten. Dat de girls er zo pretty zijn, zoals het liedje beweert, is misschien vooral een kwestie van referentiekader. Neemt niet weg dat het standbeeld van Molly Malone uit dat liedje veel bekijks trekt. En niet alleen bekijks. Dat haar boezem zo glimt komt door de vele aanrakingen van mannen (én vrouwen)handen! Men vindt het kennelijk leuk om handtastelijk op de foto te gaan.
De reis hier naar toe was minder makkelijk. De Ierse Zee staat bekend om zijn korte en hoge zeegang en maakte die reputatie ruimschoots waar. Wat een klotsbak! Nu was het ook wel pittig weer. We vertrokken met een kleine 3Bft uit Milford Haven, zeilden met rustig weer tussen de eilanden voor de kust van Wales door (Skokholm, Skomer, Grasholm), maar kregen daarna steeds meer wind; gelukkig wel op een halvewindse, tot bijna bakstag koers. Uiteindelijk zeilden we onder dichtgereefd grootzeil en met een gereefde kluiver richting Ierland en zagen we het log nog steeds veelvuldig boven de 7 knopen tikken en de windmeter boven de 30. Niet erg comfortabel, maar het schoot wel goed op. Met het eerste ochtendlicht liepen we Dun Laoghaire binnen. 
Milford Haven, van waaruit we naar Dublin vetrokken, ligt net buiten het Pembrokeshire Coast National Park. Zoals we in onze vorige blogpost schreven heeft Joep daar een kleine halve eeuw geleden stage gelopen en daar goede herinneringen aan. Een herbezoek voordat we aan de oversteek naar Dublin begonnen was dan ook onontkoombaar. Dit ook omdat Joep Marie-José wel erg nieuwsgierig had gemaakt naar dit mooie National Park. Met een gehuurde auto doorkruisten we een lange dag het gebied waarbij bleek dat herinneringen na een halve eeuw ook wel wat vervagen. Want was de pub in Little Haven, waar we de dag met een maaltijd afsloten, nu wel of niet de pub waar Joep met zijn toenmalige collega’s op het muurtje bier had zitten drinken?
We hebben Vlieger afgemeerd in de jachthaven van Dun Laoghaire (een Gaelic plaatnaam die je uitspreekt als Dun Liery), een voorstadje van Dublin aan de zuidoever van de Dublin Bay. Op nog geen vijf minuten lopen van de haven is een stationnetje waarvandaan zo’n beetje elk kwartier de DART, een sprinter, vertrekt, die ons in zo’n twintig minuten naar het centrum van Dublin brengt.
Klotsbak Ierse Zee
 |
Sweet memories in Wales
