Weergaatje?

Meestal is het slecht weer met  (te) veel wind als we op zoek zijn naar weergaatjes om aan de thuisreis te beginnen. Maar ditmaal is dat anders. Het is prachtig weer. Het Kanaal ligt onder de invloed van een standvastig hoog. Heerlijk. Maar het brengt ook een hardnekkige oostenwind met zich mee. Precies de kant die we op moeten. Lange trajecten kruisen in het Kanaal is vanwege de pittige getijdestroom die er loopt niet echt handig. Bovendien is de ruimte tussen de kust en het verkeerscheidingsstelsel - waar we niet mogen zeilen, nogal beperkt.

We hebben daarom ons plan om een tijdje in de Solent te blijven rondscharrelen en dan in één ruk terug naar Nederland te zeilen maar aan de wilgen gehangen. In plaats daarvan zijn we alvast begonnen stapje voor stapje, als het tij de goede kant op staat, naar het oosten op te schuiven. Zondagnacht of maandag lijkt er een weergaatje te komen met zuidwesten wind. Net lang genoeg - althans dat hopen we - om van Dover naar IJmuiden te zeilen. Daarna draait de wind wind weer naar het noordoosten. 

Vlaggenritueel

Het is een goede gewoonte om wanneer je met een schip een buitenlandse haven aandoet, een klein vlaggetje van dat land in het stuurboord want te hijsen: de zogenaamde beleefdheidsvlag. Zo voeren wij aan het begin van onze reis enkele dagen met een Frans vlaggetje in het stuurboord want. Toen we de haven van Braye op Alderney aanliepen moest dat natuurlijk vervangen worden door de red ensign, de Britse koopvaardijvlag. 

Maar eerst moest de zogeheten quarantainevlag in het want. De Kanaaleilanden zijn een bijzonder geval. Het zijn zelfstandige baljuwschappen. Ze maken geen deel uit van het Verenigd Koninkrijk. Ze hebben een eigen bestuur, eigen munt en eigen regels, waaronder ook eigen douaneregels. Die laatsten bepalen dat je als bezoekend jacht eerst moet inklaren en dat kenbaar moet maken door de quarantainevlag te zetten. Pas nadat is ingeklaard mag de quarantainevlag naar beneden en de Red ensign omhoog. Dat inklaren beperkt zich gelukkig tot het invullen van een formulier en dat in een gele customs brievenbus op de haven deponeren. Kleine moeite. Maar omdat Guernsey, met de omliggende eilanden, waaronder Alderney, een ander baljuwschap is dan Jersey, en je in elk baljuwschap opnieuw moet inklaren, hebben we wel al enkele malen het inmiddels ietwat hilarische vlaggenritueel achter de rug.

Als we straks het Kanaal oversteken en de Engelse kust aanlopen, mag het nog een keertje. Want dankzij de Brexit is het Verenigd Koninkrijk ook een geval apart geworden.

Het vlaggenritueel in beeld

Franse kust en Kanaaleilanden

Er is eigenlijk niet zo veel te zeggen over onze trip tot nu toe. Het is relaxed, mooi weer, beetje weinig wind. We hebben een korte impressie in bewegend beeld online gezet: https://youtu.be/VvS5dalg9h0