Eigenlijk hadden we de Scilly-eilanden - het meest zuidwestelijke stukje Engeland, ruim voorbij Land's End in de oceaan - als tussenstop bedacht op weg naar Ierland. Maar het lijkt er op dat we hier nog wel even blijven plakken. En Ierland misschien wel helemaal op onze buik schrijven.
Het is namelijk al dagen prachtig weer. Helaas betekent dat ook dat er geen wind van betekenis staat. We zijn daarom maar niet aan de oversteek naar Ierland begonnen. Want om nu een vol etmaal op de motor te moeten varen om in Cork te komen, zien we niet zitten. Morgen wordt er wel wind verwacht, maar dan weer een heleboel met een over de westkust van Ierland naar Schotland trekkende stormdepressie.
We hebben de afgelopen weken steeds met zulke alles of niets condities te maken gehad. Te veel, of juist te weinig wind om te zeilen. Om toch een beetje op te schieten, hebben we de niets-momenten maar uitgebuit. Maar daarmee hebben we veel meer gemotord dan we leuk vinden.
Toen we enkele dagen geleden, vanuit de Helford River bij Falmouth, na vele uren motoren de Scillies aanliepen, vonden we het genoeg. Als we dit jaar Ierland niet zeilend kunnen bereiken, dan is dat maar zo. Dan genieten we maar van wat wel bereikbaar is.
En dat is hier op de Scillies geen enkel probleem. Want deze eilandengroep is echt een prachtplek. We hebben deze archipel twee keer eerder bezocht en beide bezoekjes inspireerden tot verhalen in
de zeilbladen. En opnieuw is het heerlijk hier te zijn; we krijgen er zowaar een vakantiegevoel van.
