Toch fungeerde Falmouth voor ons meestal als springplank. Dat begon al in 2004, onze eerste langere reis met de Vlieger, toen Falmouth onze vertrekhaven was voor de oversteek naar de Azoren. Later was Falmouth de springplank voor bezoekjes aan de Scilly eilanden. En nu voor de oversteek naar Ierland.
We hebben een flinke trip gemaakt en zijn, twee etmalen doorhalend, zonder tussenstops van Dover naar Falmouth doorgestoken. De trip begon pittig, kruisend tegen een niet eens zo'n straffe zuidwester die toch een vervelende korte zee liet ontstaan. Ter hoogte van Dungeness zakte de wind zo ver in dat de motor bij moest. Later draaide de wind naar noordwest, en geleidelijk via noord naar noordoost, en nam behoorlijk toe. Pittig zeilen, met uiteindelijk 2 reven in het grootzeil en deels ingerolde kluiver, maar het schoot vanaf dat moment wel lekker op. Vanochtend liepen we Falmouth binnen waar we een mooring (meerboei) oppikten. En Falmouth wordt aldus opnieuw een springplank om, al dan niet met een tussenstop op de Scilly eilanden, naar Ierland over te steken. Maar eerst genieten we maar eens even van Falmouth als bestemming op zichzelf.