Terug bij af

Met het passeren van de nul-meridiaan, eergisteren onderweg van Portsmouth naar Dover, zijn we weer op het oostelijk halfrond beland. We noteren onze posities weer met een oosterlengte in het logboek terwijl we terugzeilen naar waar we onze trip begonnen: terug bij af.

Het is het lot van onze zomerreizen: ze eindigen waar ze begonnen. Dit jaar lijkt het er echter op dat onze reis ook eindigt zoals die begon: zoekend naar weergaatjes. 

We hadden eigenlijk het plan om vanuit Dover rechtstreeks terug te zeilen naar IJmuiden of Den Helder. Maar door de dreigende rode kleuren op de weerkaartjes zijn we toch maar over alternatieven gaan nadenken. 

Net zoals toen we begin juni aan onze reis begonnen. Toen besloten we, zoals we eerder in ons weblog schreven, in plaats van noordwaarts richting Schotland te gaan, zuidwaarts te gaan. We hebben daarna meerdere malen onze plannen door het weer moeten bijstellen - onze zeilplannen werden dit jaar wel heel letterlijk in zand geschreven - met als meest ingrijpende beslissing om niet de Ierse Zee over te steken naar Ierland.

Achteraf was het nog niet zo'n verkeerde beslissing om niet noordwaarts te gaan. Het is er bijna de hele zomer slecht weer gebleven door een aanhoudende stoet depressies en bijbehorende stormwaarschuwingen, terwijl we ons aan de Britse zuidkust meestal geriefelijk onder de invloed van hoge druk koesterden. 

Zo hadden we prachtig weer toen we op de Scilly eilanden rondzwierven. De oceaandeining die het slechte weer verder westelijk veroorzaakte, maakte echter wel dat alle ankerbaaitjes erg rollerig waren. Uiteindelijk, maar pas nadat we er uitgebreid hadden kunnen rondzwerven, zou er een zo diepe depressie overtrekken dat we het verstandig vonden de Scilly eilanden te verlaten. We zeilden terug naar Falmouth waar we een mooi beschut plekje op de Fall River vonden om de depressie uit te laten razen.

Ook op de Kanaal Eilanden, waar we vanuit Dartmouth naar toe zeilden, hadden we prima weer. En dat geldt ook voor de tijd die we, nadat we weer terug het Kanaal waren overgestoken naar de Engelse zuidkust, in en rond de Solent doorbrachten. We zijn het bijna gewoon gaan vinden.

Maar nu we weer richting Noordzee gaan, lijkt het erop dat we niet alleen de westerlengtes, maar ook het mooie weer achter ons laten. Gelukkig hebben we geen haast, en horen we voortaan tot de categorie zeilers met tijd, die altijd goede wind hebben. In plaats van rechtstreeks naar IJmuiden te zeilen, gaan we daarom de komende dagen de weergaatjes benutten om nog wat havens aan de Engelse oostkust op te zoeken waar we al lang niet meer zijn geweest. We schrijven gewoon weer een nieuw plan in het zand, en zien wel wat er van overblijft als het water opkomt.